Własność CSS font-variant-position włącza zestawy znaków indeksu górnego i indeksu dolnego, które są mniejsze od zwykłych znaków i najczęściej są używane przez elementy HTML sub
i sup
.
Jeśli po włączeniu alternatywnych zestawów znaków indeksu górnego i dolnego zabrakuje przynajmniej jednego ze znaków, które zostały użyte w treści dokumentu, to przeglądarka syntetyzuje cały ciąg znaków, a nie tylko ten jeden znak.
Ta własność nie ma charakteru kumulacyjnego, tzn. jeśli w elemencie znajdującym się w indeksie górnym lub dolnym zostanie umieszczony kolejny taki element, to nie zostanie on umieszczony w indeksie górnym lub dolnym wobec swojego rodzica. Z tego powodu niezalecane jest używanie własności font-variant-position
w arkuszach stylów autora – najczęściej jest ona używa w arkuszach stylów przeglądarek.
Wartości i składnia
Własność font-variant-position
jako wartość przyjmuje jedno z następujących słów kluczowych:
normal
– brak indeksu górnego i dolnego.sub
– indeks dolny.super
– indeks górny.
Przykład użycia
Poniżej znajduje się prosty przykład użycia własności font-variant-position
:
sup {
font-variant-position: sup;
}
Zastosowanie
Własność CSS font-variant-position
ma zastosowanie do wszystkich elementów HTML.
Podsumowanie
Zastosowanie | Wszystkie elementy HTML |
---|---|
Obsługiwane wartości | Słowa kluczowe: normal , sup , sub |
Wartość początkowa | normal |
Dziedziczenie | Tak |
Specyfikacja | CSS Fonts Module Level 4, własność font-variant-position |