Sytuacja, w której nie można wykorzystać części wolnej pamięci, ponieważ jest podzielona na zbyt małe bloki. Jeśli np. program niedbale zapisuje i usuwa obiekty o rozmiarze 32 bajtów, po pewnym czasie mogą powstać w pamięci wolne miejsca o rozmiarze mniejszym niż 32 bajty, a więc w tym programie bezużyteczne. Zobacz rysunek poniżej.
Na powyższym schemacie największy wolny fragment pamięci ma 24 bajty, a więc jest za mały, aby zapisać w nim 32-bajtowy obiekt. Gdyby jednak wszystkie wolne fragmenty pamięci ustawić obok siebie, wówczas miejsca byłoby wystarczająco dużo.