device context: kontekst urządzenia

Struktura używana w programowaniu grafiki w systemie Windows. Zawiera definicje obiektów graficznych (np. reprezentujących pędzle do rysowania linii, wypełniania figur geometrycznych, paletę kolorów itp.) wraz z atrybutami i trybami graficznymi, które decydują o wyglądzie danych wyjściowych. Do struktury tej nie można uzyskać bezpośredniego dostępu z programu — należy korzystać z przeznaczonych do tego funkcji.