Encje HTML

Początek i koniec każdego znacznika HTML oznaczają znaki < i >. Są one zarezerwowane, więc nie można ich umieszczać bezpośrednio w treści strony internetowej, ponieważ mogłyby zostać zinterpretowane przez przeglądarkę jako początek lub koniec znacznika.

Znaki zarezerwowane, a także znaki specjalne i tak naprawdę wszystkie inne, na stronach internetowych można umieszczać za pomocą encji, które mają następującą postać:

&nazwaencji;

albo

&#liczbadziesiętna;

albo

&#xliczbaszesnastkowa;

Objaśnienie:

• &nazwaencji; — encja nazwana, czyli taka, która określa wybrany znak za pomocą zdefiniowanej nazwy. Na przykład znak < reprezentuje nazwana encja <, znak > reprezentuje nazwana encja >, a znak & reprezentuje nazwana encja &.
• &#liczbadziesiętna; — encja dziesiętna, czyli taka, która określa wybrany znak za pomocą liczby dziesiętnej, np. znak < ma w zestawie znaków UTF-8 numer 60, więc odpowiadająca mu encja dziesiętna to <, a znak > ma w tym zestawie znaków numer 62, więc odpowiadająca mu encja to >. Encja dziesiętna znaku & to &.
• &#xliczbaszesnastkowa; — encja szesnastkowa. Ten rodzaj encji jest bardzo podobny do dziesiętnej, tylko zamiast wartości dziesiętnych używa wartości szesnastkowych znaków UTF-8 oraz ma dodatkową literę x po krzyżyku. Przykłady: < — <, > — >, & — &.

Każdy znak można więc wyświetlić na trzy sposoby:

Wynik:

Na stronie https://www.charset.org/utf-8 znajduje się lista wszystkich znaków UTF-8 z podaniem ich wartości dziesiętnych i szesnastkowych.

Encje nazwane

Poniższa tabela zawiera wykaz niektórych najczęściej używanych encji nazwanych dostępnych w HTML. Listę wszystkich encji nazwanych HTML5 można znaleźć na stronie https://html.spec.whatwg.org/multipage/named-characters.html. Na stronie https://www.charset.org/utf-8 znajduje się lista wszystkich znaków UTF-8 z podaniem wartości dziesiętnych i szesnastkowych, które można wykorzystać do budowy encji.